เห็ดก้อนกรวด

เห็ดก้อนกรวด

ภาพ : อนันท์ กล้ารอด

เห็ดก้อนกรวด มีลักษณะภายนอกของดอกเห็ดเหมือนก้อนกรวดขนาดปานกลางขึ้นอยู่ตามดินปนทรายในป่าข้างทางเดิน
ลักษณะทั่วไป เห็ดก้อนกรวดดอกเห็ดเป็นก้อนกลมมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2 – 4 เซนติเมตร มีฐานเป็นโคนดอกที่มีขนาดเล็กกว่าตอนบนเล็กน้อย ฐานดอกเห็ดกว้างประมาณ 2 – 3 เซนติเมตร สูงประมาณ 2 – 3 เซนติเมตร ฐานของดอกทำหน้าที่คล้ายก้านดอกที่ฝังลึกลงไปในดิน ดอกเห็ดมีผิวเรียบและมีการเจริญที่ไม่สม่ำเสมอกัน จึงทำให้ผิวบางส่วนนูนขึ้นมาเล็กน้อย มีสีเหลืองปนน้ำตาลแดงซึ่งจะค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลืองปนน้ำตาลแก่และฉีกขาดได้ง่าย เมื่อดอกเห็ดแก่เต็มที่ ภายในดอกเห็ดเต็มไปด้วยรูเล็ก ๆ ขนาด 1 – 3 มิลลิเมตร ภายในมีวัตถุสีเหลืองบรรจุอยู่ในระยะที่เป็นเห็ดอ่อนแต่จะค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็นผงน้ำตาลเมื่อดอกเห็ดแก่เต็มที่ การเปลี่ยนแปลงจะเริ่มจากตอนบนลงมาตอนล่าง วัตถุสีเหลืองที่เปลี่ยนเป็นผงสีน้ำตาลคือ
สปอร์ของเห็ดชนิดนี้
แหล่งทีพบ เห็ดก้อนกรวดในอำเภอเนินสง่าพบได้ทั่วไปที่ป่าสงวนโคกใหญ่ ชอบขึ้นในบริเวณที่โล่งแจ้งของป่าเต็ง รัง มีหญ้าขึ้นสั้น ๆ ไม่หนาแน่น พื้นดินเป็นดินลูกรังหรือดินทรายขึ้นเป็นดอกเดี่ยว กระจายเป็นกลุ่ม ๆ
ฤดูที่พบ เห็ดก้อนกรวดพบในฤดูฝนเดือนพฤษภาคม – กันยายน จะพบในช่วงที่มีความชื้นสูงอากาศร้อนอบอ้าว
ประโยชน์ เห็ดก้อนกรวดนิยมรับประทานกันในระยะที่เป็นเห็ดอ่อน ส่วนมากใช้เป็นเครื่องปรุงแต่งรสอาหาร เห็ดชนิดนี้มีกลิ่นแรงมาก จึงใช้เพียงเล็กน้อยในการหุงต้ม เพื่อให้อาหารมีกลิ่นเห็ดและสีเหลืองอมน้ำตาล ทำให้อาหารน่ารับประทานยิ่งขึ้น เป็นเห็ดที่รับประทานได้ ( อนงค์ จันทร์ศรีกุล. 2542 : 109 ) จากการสำรวจพบว่าในอำเภอเนินสง่าไม่มีการบริโภคเห็ดชนิดนี้เชื่อกันว่าเป็นเห็ดพิษ